Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

ROCK & ROLL ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΠΑΝΩΤΑ ΞΕΝΥΧΤΙΑ, ΓΑΡΥΦΑΛΛΑ, ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ SEX εκεί που οι άλλοι σταματούν η duracell συνεχίζει

Και σου μιλάω ειλικρινά- χικ χικ - πως δεν με πείραξε καθόλου που ο παιδικός μου φίλος δεν με έκανε κουμπάρο στο γάμο του επειδή είμαι ομοφυλόφιλος…η ζωή είναι μικρή για να τη σπαταλάμε με μικρότητες ( σε κάποιο τοίχο που κατουρούσα το διάβασα αυτό, δεν είναι δικό μου).
Δεν θυμάμαι πότε ήτανε η τελευταία νύχτα της ζωής μου που την πέρασα στο σπίτι κουκουλωμένος με πουπουλένια παπλώματα αγκαλίτσα με τη Λένα Κιτσοπούλου ακούγοντας το soundtrack του Sweet November.
Κάθε βράδυ έξω, κάθε βράδυ γιορτή.
Όπου γάμος και χαρά…
Ζήτω οι εκλογές των ροζ γουρουνιών, ζήτω το νέο ακυκλοφόρητο σουξέ της Παπαρίζου όταν πίνει πορτοκαλάδα, ζήτω τα αγόρια σκάνδαλα από την Ολλανδία!!!
Άνω τελεία. Αυτός ο ενθουσιασμός μου τα χαλάει όλα…όταν πάω να χτίσω το σωστό προφίλ ως ενεργός πολίτης αυτής της πόλης, κάτι σκάει στον ουρανό σαν πυροτέχνημα και μου γαμάει κάθε ιδρωμένη προσπάθεια. Δεν με νοιάζει. Σε όποιον αρέσουμε… 
Ο γάμος του κολλητού μου είχε απ’ όλα. Μεγάλη εκκλησία κάτω στο λιμάνι, αμέτρητους καλεσμένους, τρελό παπά που χασμουριότανε και μια απίστευτα κουκλάρα νύφη. Το βασικό. Απόγευμα Σαββάτου, λίγο πριν ο Σεπτέμβρης την κάνει για τα καλά και ο σκατόκαιρος δεν ξέρει τι θέλει.
Όλα οκ. Μετά η δεξίωση στο Φάληρο. Και να τα γαμοπίλαφα και να οι λίρες.
Από την Κρήτη το παιδί, το’ χεις.  
Το τρελό ξεφάντωμα τελείωσε, όλοι ήτανε κομμάτια από τη σούστα και το τσάμικο, αλλά εμένα με έτρωγε ο κώλος μου…είχε ιδρώσει το καινούργιο μου σλιπάκι- που παρήγγειλε ο Βασιλάκης από το internet- κι έπρεπε με κάποιο τρόπο να το πετάξω από πάνω μου.
Μπούκαρα στην αγαπημένη μου σάουνα που εκείνο το πρωί είχε μετατραπεί σε αληθινό παράδεισο.
Ένας στόλος από Ολλανδούς πορνοστάρ σε απόσταση αναπνοής.
Πανέμορφα αγόρια με καλογυμνασμένα σώματα έτοιμα να εκπληρώσουν κάθε τρελή μου φαντασίωση.
Ναι, αστυνομία εκεί; Νομίζω πως κάποιος απαγωγέας έχει παραβιάσει τον ιδιωτικό μου χώρο και σε λίγο θα με βιάσει…
Back to reality.
Έψαχνα κανέναν κολλητό μου να με τσιμπήσει αλλά τελικά το έζησα ολομόναχος σαν όνειρο. Από το Α ως το Ω με προφυλακτικό πάντα. Πρωταγωνιστής σε χολιγουντιανή ταινία  μεγάλου μήκους παρακαλώ.
Τελικά υπάρχει θεός.
Γέμισα τις μπαταρίες μου και το επόμενο βράδυ μας βρήκε στο ΠΑΡΑΛΙΑ LIVE πρώτο τραπέζι πίστα.
Μπουζούκι…μπουζούκι…μισό ν’ ανοίξω τον Μπαμπινιώτη…
Στην προηγούμενη ζωή μου ήμουν ο jonie walker κόβω το κεφάλι μου(μετά έγινα ηθοποιός). Κάτι κυρίες από δίπλα μου κλείνανε πονηρά το μάτι αλλά εγώ στον κόσμο μου όπως πάντα. Το επόμενο βράδυ(έχω καταντήσει γραφικός με τα ξενύχτια μου) σκάμε μύτη στο Rock and Roll στην Λουκιανού.
Και γαμώ τις μαγαζάρες και γαμώ τις ατμόσφαιρες – no smoking area – και πολύ κέφι μιλάμε.      
Όλα αυτά σε ένα μπουκάλι σαν τονωτικό μαλλιών ένα πράγμα.
Στα δύο το ένα δώρο. Προσοχή στις απομιμήσεις. Η μαλακία τυφλώνει.
Τα ναρκωτικά είναι μονόδρομος.
Άιντε στην υγειά μας!

ΥΓ. ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΟΥΦΑΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ.

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΕΝΟ




Έχω ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα αυτή τη στιγμή και σε παρακαλώ πάρα πολύ να μου βρεις τη λύση του γιατί εγώ δεν είμαι σε θέση.
Ξύπνησα σουρωμένος(πάλι)
Χθες το απόγευμα, καθώς πήγαινα στη Γλυφάδα για καφέ χτύπησε το κινητό μου και ήτανε ο Μπάμπης από τη δουλειά.
- Δουλεύεις σήμερα, δεν νομίζω να το ξέχασες...
Πάει και η Γλυφάδα, πάει κι ο καφές.
Φτάνω στο Γκάζι, μπαίνω στο μαγαζί που εργάζομαι ως σερβιτόρος(τι ηθοποιός θα ήμουνα άλλωστε...)
Παίρνω ένα ποτήρι νερό για αγιασμό,
Παίρνω και τον Βασιλικό για τα mohito και αρχίζω το μυστήριο.
Αφού δεν θα πάω διακοπές γιατί να μην βαφτίσω το Γκάζι, Μύκονο;
Με πήρε και το γκομενάκι στο κινητό, του είπα ότι κάνω διακοπές στο νησί των χλιδάτων και το έχαψε...
Όλα καλά μέχρι εδώ. Ξαφνικά πλάκωσε δουλειά. Πολύ δουλειά λέμε.
Και να οι βαρελίσιες και να τα bahama mama( μα είναι δυνατόν αγάπη μου γλυκιά να βγαίνεις με τους φίλους σου και να παραγγέλνεις bahama mama? Δεν ντρέπεσαι καθόλου;
Ο πατέρας σου το ξέρει;
Κατά τα μαύρα μεσάνυχτα σκάει μύτη και η κολλητή μου η Λία η οποία για πρώτη φορά κυκλοφορεί σε όλα τα celebrity εξώφυλλα ως Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΞΑΝΘΙΑ και παρηγορούμαι κι εγώ κομματάκι(πως έχω κάποιον να μου συμπαρασταθεί αυτό το ατελείωτο βράδυ)
Συνήθως λένε πως όταν έχει πολύ δουλειά η ώρα περνάει πολύ γρήγορα και πολύ ευχάριστα.
Αυτό το τελευταίο ξέχασα να το υπογραμμίσω.
Καμία σχέση. Ζούσα το μεγάλο έπος.
Η ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΤΗ.
Σε 5 κύκλους από 800 επεισόδια ο καθένας.
Κι επειδή υπάρχει θεός- μπορώ να στο αποδείξω- για πρώτη φορά στα 28 μου χρόνια είδα τον αγαπημένο μου πορνοστάρ
Live!!!
Μιλάμε συγκλονιστική εμπειρία,
Έτρεμα ολόκληρος σαν τη τσιπούρα...
Αυτό έγινε πριν γίνω ντέφι γιατί κατάφερα και του πήρα αυτόγραφο.
Μου φάνηκε πολύ περίεργο που τον είδα ντυμένο.
Σαν να ξενέρωσα λίγο;
Είναι σαν να βλέπεις τη Madonna να πηγαίνει στο περίπτερο για να πάρει τσιγάρα.
Μετά, ο βοηθός μας ανακοίνωσε ότι θα πάει φαντάρος και αρχίσανε τα σφηνάκια.
Με το μεγάλο φτυάρι.
Και μετά μαύρη μαυρίλα...
Πως έφυγα από το γκάζι, πως μπήκα στο σπίτι, τι είπα στη μάνα μου
Ούτε που θυμάμαι.
Ζω το απόλυτο κενό.
Στο ίντερνετ διάβασα ότι η πάθηση λέγεται «κενό μνήμης»
Δηλαδή ο παθών έχει κατεβάσει αμέτρητα λίτρα αλκοόλ με αποτέλεσμα να μην θυμάται τι έκανε την προηγούμενη μέρα.
Έχω πρόβλημα. Δεν θυμάμαι τίποτα.
Με γύρισε σπίτι η Λία, ο πορνοστάρ που δεν θυμάμαι πως τον λένε ή ο ταξιτζής;
Και ήτανε τόσο καλός άνθρωπος που δεν με έκλεψε στην κατάσταση που ήμουν;
Πολλά αναπάντητα ερωτήματα παραμονή της παναγίας με ένα ατέλειωτο hangover!  

ΖΩΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...



Κίνηση πρώτη, πετάω την αγαπημένη μου τσάντα στον καναπέ, κίνηση δεύτερη, πλένω δυνατά και με μανία τα χέρια μου για να μην πάω από γουρούνι (άκουσα στο ραδιόφωνο την κατάντια μας), κίνηση τρίτη, ανοίγω το σκονισμένο λαπιτόπι παίρνω βαθιά ανάσα και ξεκινάω (στο βάθος κήπος το back to basics της Aguilera).
Κάθε άνθρωπος, σε αυτή τη γαμημένη περιπέτεια
που ονομάζεται ζωή, έχει κάνει τις επιλογές του.
Σωστές ή λάθος δεν είμαι εγώ αυτός που θα τις κρίνει. Όλοι μας λίγο πολύ πέσαμε στα σκατά, μυρίσαμε τη στάχτη και μετά αναστηθήκαμε (μας βοήθησε κανείς;).
Όλοι μας κάποτε ψάχναμε απεγνωσμένα τα «γιατί» και σκοτώναμε πολύτιμο χρόνο με αμέτρητα «πρέπει».
Δεν είμαι φιλόσοφος, ούτε ο περπατημένος εκπρόσωπος της γενιάς μου, απλά λέω αυτά που αισθάνομαι.   
Τώρα που πλησιάζουν τα γενέθλιά μου, που λες, και κατάλαβα πως για κανέναν και για τίποτα δεν πρέπει να χαλιέμαι, επέλεξα να ζήσω.
Πιο δυνατά και πιο αληθινά (όσο μπορώ με αυτήν την επιφάνεια που μας έχει καβαλήσει).
Ερωτευμένος ή μη, με τους φίλους και την οικογένειά μου, άφραγκος πάντα αλλά ένας μικρός ζωντανός οργανισμός που περπατάει, αναπνέει, χαμογελάει άρα υπάρχει.
Όλοι αποτύχαμε, ε, και;
Ότι, τι; Έφτασε το τέλος του κόσμου; Θα ανατιναχτεί ο πλανήτης;
Όλα πάνε καλά, αυτό λέω εγώ και θα πάνε ακόμα καλύτερα.
Όχι φυσικά επειδή οι πράσινοι ανεβήκανε στην Εξουσία…καμία σχέση.
Ο έλληνας από πάντα ήτανε καλοπερασάκιας
Μεσογειακός λαός = ήλιος = θετική ενέργεια.
Γι’ αυτό σβήσε με την καινούργια γομολάστιχα όλο το παρελθόν και γύρισε σελίδα.
Όταν ένας κύκλος κλίνει, ένας άλλος ανοίγει.
Αυτό κράτα.
Σε φιλώ.
  
ΥΓ. Μετά από έναν ηλιόλουστο καφέ με τη Λένα, τον Δημήτρη και τη Φωτεινή στη Σκουφά...

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

ΑΡΧΗ

ΝΑΙ, ΟΚ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΜΙΚΡΟΣ
ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΑΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΧΡΩΣΤΑΩ ΠΑΝΤΟΥ.
Η ΘΕΩΡΙΑ ΑΛΛΩΣΤΕ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ…
ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΥΨΗΛΗ
ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΒΥΖΙΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΞΑΝΘΑ ΜΑΛΛΙΑ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΠΡΩΤΟΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ.
ΜΙΣΟΥΣΑ ΤΗΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ
ΜΙΣΟΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΣΟΥ ΛΕΩ
ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΟΠΩΣ Η ΜΗΔΕΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ
ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΙ Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ Η ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΛΟΥΣΕ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΟΝ ΗΡΩΔΗ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΚΑΘΟΜΑΣΤΑΝ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΜΑΘΕΙ ΤΗ ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΑ.
ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΕΝΑ ΞΕΡΩ ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΚΑΝΕΝΑ.
ΜΕΓΑΛΗ ΑΡΝΗΣΗ
ΜΕ ΤΗ ΠΡΟΣΘΕΣΗ ΚΑΤΙ ΠΑΕΙ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΜΗ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ….
ΣΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ
ΤΗ ΓΚΟΜΕΝΑ ΜΟΥ ΤΗ ΛΕΝΕ ALPHA BANK.