Και σε ρωτάω αγαπητέ αναγνώστη-σε παρακαλώ να μου απαντήσεις με το χέρι στην καρδιά- εσένα δεν σου τη δίνει στα νεύρα αυτός ο σκατόκαιρος;
Νομίζεις ότι κάνει κρύο και αναγκαστικά φοράς χοντρό μπουφανάκι και μόλις περπατήσεις κανα δυο τετράγωνα γίνεσαι μούσκεμα απ’ τον ιδρώτα.
Δεν είμαι καλά, τα νεύρα μου είναι χάλια. Μάλλον έχω ανάδρομο Ερμή και μου το κρατάνε κρυφό. Περπατάω στην Ερμού, κοιτάζω τις βιτρίνες και μου τη σπάει που δεν έχω φράγκα για shopping therapy. Την Κυριακή είναι οι εκλογές και το τελευταίο πράγμα που θέλω να κάνω είναι να πάω να ψηφίσω. Πρέπει να το κάνουμε σαν ενεργοί πολίτες αυτής της χώρας. Όχι ότι πρόκειται να αλλάξει κάτι, αλλά λέμε.
Ο καιρός αλλάζει πάντως. Πάει το φθινόπωρο, πέσανε τα φύλλα, τώρα βουρ για τα Χριστούγεννα. Και ειλικρινά το δέντρο μας έχει ύψος 2 μέτρα και είναι από αυτά τα συναρμολογούμενα που τα βάζεις κλαδάκι κλαδάκι. Δεν έχω καμία όρεξη. Μόνο για το φαγητό δεν λέω όχι. Έφτασα τα 90 κιλά κι ακόμα να το πάρω απόφαση να ράψω το στοματάκι μου. Δηλαδή δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό. Δεν κάνω το ένα, δεν κάνω το άλλο, το φαγητό δεν το σταματάω. Πολλά νεύρα μιλάμε. Τόση ψυχοθεραπεία πήγε χαμένη. Κρίμα. Τέλος το κεφάλαιο της γκρίνιας. Σ’ αγαπώ πολύ.
Να προσέχεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου